Την πιο σοφή κουβέντα -που δικαιολογεί πολλές εθνικές μας αβελτηρίες- την άκουσα στο ΙΚΑ (κατά τη δεύτερη επίσκεψή μου για ένα χαρτί!)από μια αλλοδαπή κυρία την ώρα που το φλογερό ελληνικό ταμπεραμέντο υπαλλήλων και συναλλασσόμενων έδινε ακόμη μια παράσταση.
«Ο Έλληνας συγχωρεί πολύ εύκολα».
Το έλεγε αναφερόμενη στην κακή εξυπηρέτηση μας από τους εκεί εργαζόμενους και στο γεγονός πως μπορεί να ανεχτούμε τα πάντα παρά τις φωνές και τις αντιρρήσεις μας, αλλά έτσι από ότι φαίνεται τελικά δικαιολογούνται πολλά θέματα στη χώρα μας.
Επειδή συγχωρούμε πολύ εύκολα. Άραγε έτσι εύκολα ξεχνάμε;
Και άραγε σε αυτό πόνταρε ο Κ. Μητσοτάκης στην προσπάθειά του να ξαναγράψει την ιστορία στα μέτρα του προκειμένου να αποκαταστήσει το όνομα το δικό του και των παιδιών του;
Μια φορά γράφεται η Iστορία και αν αναλογιστεί κανείς ότι μετά τα Ιουλιανά ο άνθρωπος αυτός χρημάτισε Πρωθυπουργός, ναι, κυρία μου ακόμη και αν δεν ξεχνά ο Έλληνας, αποδεδειγμένα συγχωρεί..
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου