Οι δημοσκοπήσεις των τελευταίων ημερών δείχνουν το ΠΑΣΟΚ να προηγείται και τον Πρόεδρό του για πρώτη φορά να ξεπερνά τον πολιτικό του αντίπαλο.
Στον απόηχο των σκανδάλων και των μετρήσεων η Ν.Δ. αντιδρά με τρόπο νευρωτικό, χωρίς μια ενιαία γραμμή, με αναστατωμένα στελέχη που αναλώνονται σε εκκλήσεις στον Πρωθυπουργό για ανασχηματισμό υπέρ της σωτηρίας της κυβέρνησης και, ως συνήθως, με την ισχνή πλειοψηφία της να απειλείται κάθε φορά που οι κύριοι Μανώλης ή Τατούλης αρθρώνουν δημόσιο λόγο.
Τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ από την άλλη εμφανίζονται με συγκρατημένη χαρά και διαλαλούν ότι θα δουλέψουν σκληρά για την αποκρυστάλλωση αυτής της κατάστασης και για την περεταίρω βελτίωση προγραμματικών θέσεων και προτάσεων έχοντας ως πρώτη προτεραιότητα τον πολίτη.
Εάν κανείς όμως επιθυμεί να λάβει σε βάθος τα μηνύματα των δημοσκοπήσεων θα σταθεί στο 25,2% των ερωτηθέντων που στο ερώτημα "καλύτερος πρωθυπουργός" απαντά ότι οι δύο αρχηγοί είναι «το ίδιο». Και μπροστά στο 34,2% της προτίμησης που συγκεντρώνει ο κ. Παπανδρέου και το 30,7% του κ. Καραμανλή, το 25,2% δεν είναι ευκαταφρόνητο ποσοστό και δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να είναι αμελητέο.
Αν θεωρήσουμε ότι αυτό αποτελεί απότοκο της γενικής απαξίωσης που οδήγησε στην πλήρη αδιαφορία του κόσμου απέναντι στο δικομματισμό και τους δυο «κληρονόμους»των μεγάλων πολιτικών δυναστειών, το μήνυμα είναι καθαρό και πρέπει να ληφθεί υπόψη:
Ο πολίτης νιώθει κουρασμένος, απογοητευμένος, από την ατέρμονη επανάληψη προσώπων και πολιτικών που δεν οδηγούν σε καμία βελτίωση στα προβλήματα της καθημερινότητάς του και απαντά με άρνηση που αποτυπώνεται στα πρόσωπα των δύο αρχηγών.
Επιπλέον όμως, για ένα μεγάλο ποσοστό κόσμου οι διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στα δύο κόμματα είναι ισχνές – έτσι τουλάχιστον τις εκλαμβάνει ο πολίτης στην πράξη- και δεν προσδίδουν σε κανένα από αυτά τα ποιοτικά χαρακτηριστικά μιας ισχυρής διαφοροποίησης από το άλλο.
Το διακύβευμα λοιπόν και για τους δυο αρχηγούς και για τα δύο κόμματα είναι να πείσουν το 25,2% εκείνων για τους οποίους «είναι το ίδιο» για τη διαφορετικότητά τους, όχι στις εξαγγελίες αλλά στην πράξη.
Εάν το ΠΑΣΟΚ επιθυμεί να εκλεγεί στη διακυβέρνηση του τόπου θα πρέπει να επικοινωνήσει στον κόσμο αυτή τη διαφορετικότητά του, τόσο από τη Νέα Δημοκρατία, όσο και από το κακό παρελθόν του..
Στον απόηχο των σκανδάλων και των μετρήσεων η Ν.Δ. αντιδρά με τρόπο νευρωτικό, χωρίς μια ενιαία γραμμή, με αναστατωμένα στελέχη που αναλώνονται σε εκκλήσεις στον Πρωθυπουργό για ανασχηματισμό υπέρ της σωτηρίας της κυβέρνησης και, ως συνήθως, με την ισχνή πλειοψηφία της να απειλείται κάθε φορά που οι κύριοι Μανώλης ή Τατούλης αρθρώνουν δημόσιο λόγο.
Τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ από την άλλη εμφανίζονται με συγκρατημένη χαρά και διαλαλούν ότι θα δουλέψουν σκληρά για την αποκρυστάλλωση αυτής της κατάστασης και για την περεταίρω βελτίωση προγραμματικών θέσεων και προτάσεων έχοντας ως πρώτη προτεραιότητα τον πολίτη.
Εάν κανείς όμως επιθυμεί να λάβει σε βάθος τα μηνύματα των δημοσκοπήσεων θα σταθεί στο 25,2% των ερωτηθέντων που στο ερώτημα "καλύτερος πρωθυπουργός" απαντά ότι οι δύο αρχηγοί είναι «το ίδιο». Και μπροστά στο 34,2% της προτίμησης που συγκεντρώνει ο κ. Παπανδρέου και το 30,7% του κ. Καραμανλή, το 25,2% δεν είναι ευκαταφρόνητο ποσοστό και δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να είναι αμελητέο.
Αν θεωρήσουμε ότι αυτό αποτελεί απότοκο της γενικής απαξίωσης που οδήγησε στην πλήρη αδιαφορία του κόσμου απέναντι στο δικομματισμό και τους δυο «κληρονόμους»των μεγάλων πολιτικών δυναστειών, το μήνυμα είναι καθαρό και πρέπει να ληφθεί υπόψη:
Ο πολίτης νιώθει κουρασμένος, απογοητευμένος, από την ατέρμονη επανάληψη προσώπων και πολιτικών που δεν οδηγούν σε καμία βελτίωση στα προβλήματα της καθημερινότητάς του και απαντά με άρνηση που αποτυπώνεται στα πρόσωπα των δύο αρχηγών.
Επιπλέον όμως, για ένα μεγάλο ποσοστό κόσμου οι διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στα δύο κόμματα είναι ισχνές – έτσι τουλάχιστον τις εκλαμβάνει ο πολίτης στην πράξη- και δεν προσδίδουν σε κανένα από αυτά τα ποιοτικά χαρακτηριστικά μιας ισχυρής διαφοροποίησης από το άλλο.
Το διακύβευμα λοιπόν και για τους δυο αρχηγούς και για τα δύο κόμματα είναι να πείσουν το 25,2% εκείνων για τους οποίους «είναι το ίδιο» για τη διαφορετικότητά τους, όχι στις εξαγγελίες αλλά στην πράξη.
Εάν το ΠΑΣΟΚ επιθυμεί να εκλεγεί στη διακυβέρνηση του τόπου θα πρέπει να επικοινωνήσει στον κόσμο αυτή τη διαφορετικότητά του, τόσο από τη Νέα Δημοκρατία, όσο και από το κακό παρελθόν του..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου