«Ο πρωθυπουργός δεν λειτουργεί ποτέ εν θερμώ».

Μετά τη σημαία για την πάταξη της διαφθοράς και της διαπλοκής η οποία πλέον ανεμίζει μεσίστια λόγω πένθους για τα λόγια τα μεγάλα που δεν έγιναν ποτέ πράξη, αυτή είναι η δεύτερη εναλλακτική σημαία για το κόμμα της Ν.Δ.

Προσπάθησαν, με αξιοσημείωτη συνέπεια, επί πέντε χρόνια στελέχη της Ν.Δ. να χτίσουν ένα προφίλ πρωθυπουργού ορθολογιστή, ψύχραιμου, άτεγκτου, άτρωτου, δυναμικού, που δεν αντιδρά με σπασμωδικές κινήσεις σε κρίσεις ή σκάνδαλα, που αντιμετωπίζει με οξύνοια και ευθύτητα όλα τα εμπόδια στο δρόμο της διακυβέρνησής του, γιατί εκείνος αποτέλεσε το ισχυρό χαρτί της παράταξης αλλά και το γκανιάν σε σχέση με τον πολιτικό του αντίπαλο.

Οι προσπάθειές τους ευώδωσαν και τα πρώτα χρόνια που βρέθηκε στην εξουσία έχτισε μια σχέση εμπιστοσύνης με το λαό. Αυτό εξάλλου αποδείκνυαν και οι δημοσκοπήσεις οι οποίες απευθύνονταν σε ένα κόσμο που είχε κουραστεί από την μακρόχρονη παραμονή του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, που επιθυμούσε την αλλαγή, που ήθελε να δώσει νέες ευκαιρίες.

Έπεισε, λοιπόν, ότι θα καθαιρέσει τους «αρχιερείς της διαφθοράς», θα εξοντώσει τους «νταβαντζήδες», θα κυβερνήσει για το λαό. Έλαβε την εντολή και στην προσωποκεντρική του κυβέρνηση σφάζονταν παλικάρια προκειμένου ο ίδιος να μη χάσει την εικόνα του πρωθυπουργού που με επιμέλεια φιλοτέχνησαν.

Εντελώς συμπτωματικά όμως όλα αυτά τα σκάνδαλα που κατά καιρούς έχουν ακουστεί αλλά ποτέ δεν έχουν διερευνηθεί σε βάθος, όλες αυτές οι εκκρεμείς υποθέσεις που βρίσκονται στα συρτάρια των εισαγγελέων προκλήθηκαν από ανθρώπους του στενού περιβάλλοντός του, από ανθρώπους που αποτέλεσαν προσωπικές του επιλογές.

Ο ίδιος, ωστόσο, δεν γνώριζε τίποτε. Στοιχείο που οδηγεί σε δύο υποθέσεις: Ή ότι ο σπουδαίος αυτός πολιτικός δεν καταλάβαινε τι συμβαίνει κάτω από τη μύτη του, ή είχε απόλυτη επίγνωση και γίνονταν τα πάντα κάτω από την πολιτική του σκέπη..

Πέντε χρόνια η ίδια τακτική. Συγκάλυψη του ίδιου στα στελέχη του, συγκάλυψη εκείνων στον πρωθυπουργό. Δεν λειτουργούσε εν θερμώ, πράγματι. Περίμενε να δει πως θα αντιδράσει η κοινή γνώμη σε κάθε περίπτωση, τι θα γράψουν τα έντυπα, σε ποιο βαθμό θα ξεσηκωθεί ο κόσμος, τι θα δείξουν οι δημοσκοπήσεις και έπραττε αναλόγως.

Τρανό και πρόσφατο παράδειγμα η υπόθεση Βουλγαράκη. Ξεσηκώθηκαν τα μέσα, αγανάκτησε ο κόσμος και ο Πρωθυπουργός στη ΔΕΘ δήλωσε χωρίς περιφράσεις ότι δεν υπάρχει κάποια παράνομη δραστηριότητα, γιατί δεν λειτουργεί εν θερμώ. Όταν όμως η κατάσταση εκτροχιάστηκε και δεν ήξερε πώς και από πού να το μαζέψει, ω του θαύματος, έσκασε η παραίτηση!
Αλήθεια, αφού δεν υπήρχε ζήτημα γιατί την έκανε δεκτή;

Το ίδιο και με τον κ. Ρουσόπουλο. Έκριναν οι επιτελείς ότι πλήττεται σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη στιγμή για το κόμμα ο Υπουργός Επικρατείας και εκτίμησαν ότι θα ήταν καλό να μην προκαλεί άλλο το κοινό αίσθημα. Προκειμένου λοιπόν να μην του ζητήσουν να πουλήσει βίλες εξοχικά ή να αλλάξει πνευματικό, έδειξαν σιγά - σιγά στη σύζυγό του την πόρτα εξόδου από τα ΜΜΕ.

Αλλά και στο πολιτικό σκέλος. Παλινωδίες και οπισθοχωρήσεις προκειμένου να μη γίνει η κυβέρνηση δυσάρεστη στους πολίτες. Εξαγγελίες σε πειραματικό στάδιο για αλλαγές στα πανεπιστήμια, στην οικονομία, σε όλους τους τομείς, που μόλις συναντήθηκαν με την αγανάκτηση του κόσμου οδήγησαν το επιτελείο του πρωθυπουργού στη λύση των περικοπών και των εκπτώσεων από το αρχικό τους σχέδιο.

Έτσι λειτουργεί τα τελευταία πέντε χρόνια η κυβέρνηση του κ. Καραμανλή. Με πανικό που μέχρι πριν λίγο καιρό απέκρυπτε επιτυχώς, με φόβο για το πολιτικό κόστος και με την αλαζονεία που της εξασφάλιζε η υπεροχή στις δημοσκοπήσεις.

Βεβαίως από εδώ και πέρα ο πρωθυπουργός θα φροντίσει να είναι πιο συντηρητικός ακόμη και στο .. εν ψυχρώ λόγω ένδειας στελεχών, διότι έτσι όπως το πάει θα κυβερνήσει για το λίγο διάστημα που απομένει με τους κλητήρες της Ρηγίλλης …