Τι φοβάται ο Γιώργος;

Ο Βαγγέλης Βενιζέλος αποφάσισε ότι δεν θέλει να ζει στη σκιά του Παπανδρέου και το καθιστά σαφές με κάθε τρόπο.
Κάνει λόγο τώρα για Ομίλους- Δήμους ιδεών, συζητήσεων υπό τη δική του σκέπη. Θα είναι δικό του δημιούργημα και θα μπορεί- μάλλον- να προσχωρήσει σε αυτόν, όποιος νομίζει ότι διαθέτει ιδέες, οράματα, σκέψεις προς συζήτηση και ευρέα εν γένει ενδιαφέροντα, πολιτικά ή μη.
Έχει μεγάλη αξία για τον πολιτικό κόσμο να υπάρχουν τέτοιες πρωτοβουλίες. Μόνο που η σπουδαιότητά τους είναι αναγνωρισμένη όταν ο εμπνευστής τους δεν προβαίνει σε τέτοιες αγαστές ενέργειες προκειμένου να αξιολογήσει τις πολιτικές του δυνάμεις. Όταν δεν αποσκοπεί στο να απαριθμήσει τα μέλη που θα προσέλθουν στον Όμιλο και να τα χαρακτηρίσει «δικούς του».
Μπορεί να μην έχει κάτι τέτοιο στο μυαλό του ο κ. Βενιζέλος. Στο παρελθόν όμως δεν μας έχει δώσει τέτοια δείγματα. Δεν έχει δώσει την αίσθηση ότι τον πολυαπασχολεί το κοινό καλό ή το καλό της παράταξής του. Απεναντίας, ο ίδιος έχει δηλώσει ότι ενδιαφέρεται «να μείνει το όνομά του στην ιστορία».
Και οι πράξεις του μαρτυρούν ότι θα κάνει τα πάντα προκειμένου να το επιτύχει.
Ο κ. Παπανδρέου ξέρει με ποιον έχει να κάνει. Ανεξάρτητα από όλα αυτά ο Βενιζέλος είναι ένας άνθρωπος που πρεσβεύει το διαφορετικό μέσα στην ίδια παράταξη. Και ένας άνθρωπος με τον οποίο έχει αναμετρηθεί στο παρελθόν και βγήκε νικητής.
Μιλούν πολλοί για ίδρυση κόμματος μέσα στο κόμμα. Είναι σενάρια πανικού, που αποδεικνύουν ότι κάποιοι δεν έχουν καμία εμπιστοσύνη στο πρόσωπο του Γιώργου Παπανδρέου. Και αν τα συμμερίζεται και ο ίδιος, σε αυτήν την κατηγορία ανήκει. Δεν εμπιστεύεται τις δυνάμεις του.
Το παρελθόν έχει διδάξει ότι όποιος έχει προσπαθήσει να αποκοπεί από ένα μεγάλο κόμμα και να ιδρύσει δικό του απέτυχε παταγωδώς. Ο κ. Βενιζέλος δεν μπορεί να φτάσει μακριά. Εισέπραξε ήδη την απάντηση από τον κόσμο. Η διαγραφή όμως δεν είναι λύση ώριμη, παρά λύση εμπνευσμένη από αίσθημα φόβου και πανικού, ανθρώπων που δεν μπορούν να χειριστούν τις αντίθετες φωνές.
Εξάλλου ο Βενιζέλος δεν δέχτηκε κάποιους και απομόνωσε κάποιους άλλους. Μπορεί- μάλλον- και ο κ. Παπανδρέου να προσχωρήσει στον περιβόητο Όμιλο. Προς τι λοιπόν όλη αυτή η αναστάτωση;