Γράμμα στον Υπουργό Οικονομίας..

Το εγκώμιον της δραχμής

Πολύς λόγος γίνεται από λαϊκιστές δημαγωγούς, από συνδικαλιστές της σαθρότητας ή και από αξιοπρεπείς εκπροσώπους εργαζομένων, από αριστεριστές της κακιάς ώρας και υποταγμένους αντιφρονούντες, αλλά και από ανθρώπους με ουσιαστική και όχι επίπλαστη κοινωνική ευαισθησία για τη γενιά των 700 €.
Ως κομιστής θα ήθελα να ενημερώσω άπαντες ότι υπάρχει και η γενιά των 620€. Των 80 € πιο κάτω δηλαδή από την πιο αδικημένη κατ’ εσάς γενιά.. που είναι πτυχιούχοι και τα πτυχία τους δεν αναγνωρίζονται γιατί δεν άπτονται του εκάστοτε εργασιακού τους αντικειμένου. Μέγα λάθος. Σπούδασε, θα πληρώσεις τις σπουδές του.
Τι σημαίνουν αυτά τα 80 € θα διερωτάστε.
Την Περασμένη εβδομάδα εκλήθην να πληρώσω την εισφορά μου στο Ταμείο Ασφάλισης στο οποίο ανήκω. Λαμβάνω το χαρτί και με περιμένει η έκπληξη της αύξησης κατά 20 περίπου € ανά δίμηνο. Από 294,90 έγινε 317, 90. Το καταπίνω διότι είναι ασήμαντο, όπως θα σκέπτεστε και εσείς.
Την ίδια ακριβώς ημέρα παίρνω τον ηλεκτρικό (μέσον μαζικής κυκλοφορίας) για να πάω στη δουλειά μου. «Δύο εισητήρια για τρένο». Μου δίνει δύο των 0,80. «Για ηλεκτρικό», λέω, «όχι για μετρό».
«Για ηλεκτρικό σας έδωσα», λέει, «Είναι των 0,80», λέω, «Το ξέρω, έγινε ενιαίο» ξαναλέει.. Βαφτίσατε την αύξηση ενιαίο..
Τουτέστιν για να πάω και να γυρίσω από τη δουλειά χρειάζομαι 1,60 € δηλαδή 500 και κάτι συγχωρεμένες δραχμούλες! Και σκέφτομαι πόσο πολλά πράγματα μπορούσα να κάνω πριν λίγα χρονάκια με 500 και κάτι δραχμούλες!!
Κατευθύνομαι, μετά το μνημόσυνο της δραχμής μέσα μου, στο τρένο. Ένα παιδάκι επαιτεί. Συνηθισμένη πλέον εικόνα. Του δίνω τα ρέστα από το εισητήριο. 0,20 λεπτά. Με κοιτάζει και περιμένει ότι θα βγάλω κι άλλα. Προφανώς του φάνηκαν λίγα και με κοίταξε με ένα βλέμμα τύπου αν έχει να κάνει με κόσμο σαν εμένα θα φαλιρήσει το μαγαζί.. «Δεν έχω άλλα» απάντησα σε τόνο απολογητικό.
«Βρε σκασμένο», σκέφτομαι, «κάποτε το πενηντάρικο ήταν χάρτινο και θεωρούνταν ικανοποιητικό για το συνάφι σου, το κέρμα σε χάλασε;»
Φτάνω λίγο έξω από τη δουλειά. Ο κυρ Νίκος με τις τυρόπιτες μου χαμογελάει. Μου χαμογελάνε και οι τυρόπιτες. «1,80 €».Βέβαια το ήξερα, δεν ήταν έκπληξη. Αλλά η δραχμούλα μέσα μου φώναζε: «Αν κάποτε έλεγαν σε όλους εσάς να πληρώσετε μια τυρόπιτα 6 κατοστάρικα θα λέγατε προτιμώ να φάω στη Μεγάλη Βρεττάνια να ‘χω και θέα Ακρόπολη»
Γυρίζοντας στο σπίτι διαπιστώνω ότι το πρατήριο άρτου στη γειτονιά μου, από αυτά που είναι αλυσιδωτά ονόματα, αύξησε την τιμή στο ψωμί από 0,65 στα 0,75 €.
Και αναρωτιέμαι: Εσείς, οι άνθρωποι που κατά καιρούς καθορίζετε την οικονομική πολιτική της χώρας, τους μισθούς, τις αυξήσεις, τις συντάξεις, θα περνούσατε ένα μήνα με 700 €; Σας έχει συμβεί ποτέ στη ζωή σας; Σας έχει τύχει να μετράτε ψιλά για να περάσει ο μήνας και να χρωστάτε και τον επόμενο μισθό σας; Έτσι ζει ο Έλληνας μισθωτός. Αν σας συναντούσα προσωπικά, και τους 300 - που δεν σας φτάνουν τα 5000€ γιατί έχετε γραφεία και υποχρεώσεις- αυτό θα ήταν το τεστ στο οποίο θα σας υπέβαλα. Να περάσετε όλοι ένα χρόνο με 700 ή έστω 1000€.
Μια μέση οικογένεια στην Αθήνα με δύο παιδιά που σπουδάζουν έχει έξοδα τουλάχιστον 2000€. Και μιλάτε για υπερχρεωμένα νοικοκυριά. Πώς να τα βγάλουν πέρα οι άνθρωποι; Αντί να κάνετε κάτι γι αυτούς ενισχύετε τις τράπεζες που παραχωρούν δάνεια ανεξέλεγκτα γνωρίζοντας ότι δεν είναι σε θέση ο κόσμος να πληρώσει τέτοιες οφειλές. Και προχωρούν σε κατασχέσεις, και πλουτίζουν οι τράπεζες και οδηγείται σε απόγνωση ο κόσμος.
Αλλά στους χώρους που παίζετε τέννις τώρα πια είναι αδύνατο να αφουγκραστείτε τις ανάγκες του λαού. Αυτό κάνατε κάποτε όλοι σας: Θεοποιούσατε τους ψηφοφόρους προκειμένου να εκλεγείτε. Μόλις κατοχυρωθήκατε μπήκατε σε υπηρεσίες άλλου κόσμου. Του δικού σας. Δεν σας αδικώ. Με επιχειρηματίες συναναστρέφεστε, εκείνων τις ανάγκες γνωρίζετε. Εκείνων τα χατίρια πραγματοποιείτε.


Σε ότι αφορά εμάς, κανένα ποσόν από τα παραπάνω δεν είναι αξιόλογο. Αλλά οι αυξήσεις αυτές Υπουργέ μου δεν είναι μόνο σε ότι αναφέρομαι. Είναι σε όλα τα προϊόντα, στα πάντα και το γνωρίζετε καλά. Κατά την εκτίμησή σας μπορεί να περιορίζονται στα 20€ το μήνα για κάθε νοικοκυριό και αυτό να είναι ελάχιστο.
Αλλά αφού κατ’ εσάς το ποσόν αυτό είναι ευκαταφρόνητο τι περιμένετε και αυτή την «καταραμένη» γενιά δεν την κάνετε γενιά των 720 €;