ΟΙ άλλοι κόσμοι..

Ρουσόπουλος: Είμαστε από διαφορετικούς κόσμους κύριε Παπανδρέου. Εσείς μεγαλώσατε σε μια ισχυρή πολιτική οικογένεια ενώ εγώ είμαι γιος ταχυδρόμου.

Κομιστής: Για γιος ταχυδρόμου πάντως κύριε Ρουσόπουλε δεν τα πήγατε άσχημα..
Κοντεύετε να τον περάσετε, αν δεν το έχετε ήδη κάνει, σε περιουσιακά στοιχεία τον "μεγαλοκληρονόμο".. Από τζάκι ο κ. Παπανδρέου, αλλά κι εσείς από ότι φαίνεται φροντίζετε να πολλαπλασιάζετε τα.. τζάκια που θα σας θερμαίνουν τις κρύες νύχτες του χειμώνα..
Πως; Έχετε δουλέψει στη ζωή σας περισσότερο από τον κ. Παπανδρέου;....

Φωνή από το μέλλον: Η απολογία του Θόδωρου..

Κομιστής: Έχω μια απορία.
Φωνή από το μέλλον : Τι;
Κομιστής: Μετά την απολογία του Θόδωρου στη Βουλή , η Μάρα θα αισθανόταν βολικά να στέκει στο παραθύρι του alter και να σχολιάζει τα του συζύγου της;
Φωνή από το μέλλον: Μμμ, αν τα είπε όπως τα είχαν συμφωνήσει στο σπίτι, μπορεί..

Πολιτική και συνδικαλισμός από τα σαλόνια..

Η πεποίθηση πως ο κόσμος έχει απαξιώσει την πολιτική και το συνδικαλισμό είναι πλέον εδραία. Ο πολίτης έχει συνδέσει τον ορισμό του ΄΄λαμόγιου΄΄ με κάποιους ή πολλούς πολιτικούς και συνδικαλιστικούς εκπροσώπους.
Όταν εμφανίστηκαν ενεργά στην πρώτη γραμμή Καραμανλής- Παπανδρέου, οι ίδιοι αλλά και πολλής κόσμος μίλησε για έναν πολιτικό πολιτισμό που μέχρι τότε απουσίαζε από το πολιτικό σκηνικό.
Και παρά λίγο αυτό να αποτελέσει πράξη. Εκείνο όμως που προέχει ακόμη και του πολιτικού πολιτισμού είναι ο πολιτικός σεβασμός. Είναι πρωτίστως η ανάγκη να ομφαλοσκοπήσουν κόμματα και φορείς, να αυτοκαθαρθούν και ακολούθως να στραφούν στον πολίτη με σεβασμό και πειστικότητα.
Ο όρος της αυτοκάθαρσης έχει χρησιμοποιηθεί αρκετά και μοιάζει με ξεφτισμένο γιακά πουκαμίσου που θα έπρεπε μεν, αλλά δεν έχει πεταχτεί.
Ο εκπρόσωπος του λαού ή των εργαζομένων, θα πρέπει να είναι κομμάτι τους, να αφουγκράζεται τις αγωνίες τους, να πιάνει τον κοινωνικό σφυγμό. Η αυτοκάθαρση είναι μια έννοια που δεν μπορεί να γίνει εύκολα πράξη. Κάθε αρχηγός (ή κόμμα) είναι δέσμιος σε πρόσωπα και συμφέροντα και δεν μπορεί εύκολα ακόμη και αν πρέπει ή αν θέλει να απαλλαγεί από αυτά.
Εκείνο που επιβάλλεται να γίνει, είναι το ίδιο το Σύνταγμα να απαλλάσσει τους πολίτες και την πολιτική από τα εν λόγω πρόσωπα, αφού δεν λειτουργούν άλλοι προστατευτικοί μηχανισμοί.
Η θητεία των πολιτικών ή συνδικαλιστικών εκπροσώπων σε κάθε τομέα δεν θα πρέπει να ξεπερνά την οκταετία.
Δύο τετραετίες είναι αναγκαίο και ικανό διάστημα για να υλοποιήσει ένας πολιτικός ή ένας συνδικαλιστής το όραμά του, να επιφέρει αλλαγές, να δημιουργήσει, να βοηθήσει, να προσφέρει όπου και όπως επιθυμεί.
Δύο τετραετίες είναι ικανοποιητικές προκειμένου ένας πολιτικός να μην προλάβει να γίνει γρανάζι μιας σκουριασμένης μηχανής, να μη φθαρεί και κυρίως να μη διαφθαρεί.
Δύο τετραετίες είναι αρκετές, ώστε να μη γίνει το εμείς, εγώ.
Η πολιτική δίνει σε κάποιους ανθρώπους την ευκαιρία να αγωνιστούν για το συμφέρον του λαού. Μέσα σε δύο θητείες τους δίνεται απεριόριστη δυνατότητα να το κάνουν. Μετά ο πολιτικός, κλεισμένος σε πολυτελή γραφεία, σε υπηρεσιακά αυτοκίνητα, σε δείπνα εργασίας σε ακριβά εστιατόρια, αποτραβιέται, αδυνατεί να ακούσει τη λαϊκή φωνή, είναι μακριά, ξεχνάει.
Οι εκπρόσωποι των πολιτών και των εργαζομένων πρέπει να ανανεώνονται. Να δοκιμάζονται νέα πρόσωπα, να έχει ο ψηφοφόρος επιλογές.
Σήμερα υπάρχουν πολιτικοί και συνδικαλιστές που έχουν γίνει καθεστώς. Υπάρχουν εκπρόσωποι εργαζομένων που δεν έχουν εργαστεί ποτέ. Είναι παράλογο, αλλά όχι για τα ελληνικά δεδομένα. Το ζήτημα είναι όμως ότι αυτοί οι άνθρωποι συνηθίζουν να προκαλούν.
Την ημέρα μιλούν για μισθούς πείνας, για χαμηλές συντάξεις, διαδηλώνουν για τη γενιά των 700 €, κατηγορούν την εκάστοτε κυβέρνηση, οργανώνουν συλλαλητήρια, απεργίες, και το βράδυ παρακάθονται σε κομματικά δείπνα που δίνουν τις γραμμές.
Έχουν προκλητικό τρόπο ζωής, ντύνονται ακριβά, γευματίζουν στα ακριβά, διασκεδάζουν στα ακριβά.. στον καιρό της ακρίβειας..
Έχασαν το δρόμο, έχασαν το στόχο. Παρασύρθηκαν από προσωπικά πάθη και φιλοδοξίες.
Υπ’ αυτές τις συνθήκες δεν πρόκειται να επιστρέψει ο κόσμος στην πολιτική, δεν πρόκειται να εκτιμήσει το συνδικαλισμό. Είναι λίγα τα πρόσωπα που εμπνέουν σεβασμό και πρόκειται κατά κόρον για ανθρώπους άφθαρτους, καθαρούς, ικανούς, που μπήκαν στους χώρους αυτούς για να πολεμήσουν ένα σκάρτο μηχανισμό ο οποίος δεν κατάφερε να τους κάνει κομμάτι του.
Δεν δύναται αγαπητοί να κάνετε σημαία του λαϊκισμού σας τη γενιά των 700 € τη στιγμή που εμφανίζεστε στις πορείες με περιβολή που στοιχίζει ένα μηνιάτικο αυτής της έρμης της γενιάς..
Στην περίπτωσή σας δεν ισχύουν τα της συζύγου του Καίσαρα. Κάποιοι από εσάς δεν είναι τίμιοι, τουλάχιστον πείτε τους να φαίνονται..

Φωνή από το μέλλον "Πρόωρες Εκλογές"

Κομιστής: Φουντώνουν τα σενάρια για πρόωρες εκλογές το Νοέμβριο ή τον Απρίλιο.
Φωνή από το μέλλον: Στο ΠΑΣΟΚ μιλάνε για μέσα Νοέμβρη
Κομιστής: Και με τι θα επικαλεστεί;
Φωνή από το μέλλον: Ότι τον πολεμούν τα οικονομικά συμφέροντα
Κομιστής: Έχει κανείς σήμερα μεγαλύτερα οικονομικά συμφέροντα από αυτή την κυβέρνηση από ότι ο Ρουσόπουλος;

Γράμμα στον Υπουργό

Αγαπητέ κ. Ρουσόπουλε,

Σε λίγο καιρό παντρεύομαι και έχω ένα μικρό οικοπεδάκι κάπου κοντά στο Γέρακα. Πήρα δάνειο από μια τράπεζα και θέλω συμπλήρωμα αλλά δεν μου δίνουν. Πήγα και σε άλλη, δεν τους καλύπτει το εισόδημα λένε.
Μα ο Υπουργός, λέω, πώς με 6500 € μισθό πήρε κοντά 900.000 € συνολικά δάνεια; Τράβα ρώτα τον μου λένε.
Έτσι και εγώ Υπουργέ μου θα ήθελα να μου πείτε πως το καταφέρατε, να το κάνω και εγώ. Ένα κεραμίδι θέλω και εγώ να βάλω πάνω από το κεφάλι μου και είμαι σίγουρος ότι σε αυτό συμπάσχετε μαζί μου.

Και μια χάρη: Μου δίνετε σας παρακαλώ το τηλέφωνο του εργολάβου έχτισε το σπιτάκι σας στο Καπανδρίτι; Με 300 € το τετραγωνικό, αυτός δεν είναι εργολάβος, φιλανθρωπικό ίδρυμα είναι..

Με τη βεβαιότητα πως θα καταλάβετε τον πόνο μου,
Κομιστής