Μεταρρύθμιση στην παιδεία

Βρισκόμαστε χρονικά σε ένα κομβικό σημείο μεταρρυθμίσεων στον τομέα της παιδείας. Έτσι λέει το υπουργείο παιδείας και έτσι θέλουμε να πιστεύουμε και εμείς.
Η κυβέρνηση, με μια σειρά ενεργειών δείχνει αποφασισμένη να προβεί στην αναθεώρηση του άρθρου 16 με έναν τρόπο που ενισχύει, πριν καν τη δημιουργία τους, τα «μη κρατικά- μη κερδοσκοπικά ΑΕΙ» και ταυτόχρονα απαξιώνει με τις πρακτικές της τα δημόσια.
Τα αποτελέσματα όμως μιας ουσιαστικής εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης γίνονται ορατά όταν αυτή ξεκινάει από τις πρώτες βαθμίδες εκπαίδευσης και καταλήγει στις ανώτερες.
Δεν πρέπει και δεν αποτελούν προτεραιότητα τα μη κρατικά ΑΕΙ. Τη στιγμή μάλιστα που τα δημόσια χωλαίνουν. Πρωταρχικό μέλημα είναι η εξυγίανση των δημοσίων Πανεπιστημίων, από τους Πρυτάνεις και τα συγγράμματα μέχρι την αξιολόγηση και τις βιβλιοθήκες. Επιβάλλεται ουσιαστική, εκ βάθρων αναδιάρθρωση. Η κυβέρνηση, προφανώς ή δεν έχει αντιληφθεί ότι είναι πιο επιβεβλημένη από ποτέ η βελτίωση των δημόσιων πανεπιστημίων ή το γνωρίζει πολύ καλά και κατευθύνεται στην οριστική διάλυσή τους. Αυτό πρόκειται να επιτύχει με τη δημιουργία νέων ιδρυμάτων. Τα κρατικά ΑΕΙ δεν θα αντέξουν τον ανταγωνισμό και ας διατείνονται πολλοί ότι θα ανέλθουν. Μα, μπορεί να αποτελεί επιχείρημα ουσιαστικό και σοβαρό ότι δημιουργούνται μη δημόσια ιδρύματα για να βελτιωθούν τα κρατικά;
Η δημιουργία μη κρατικών ΑΕΙ δεν συνιστά σε καμία περίπτωση εκπαιδευτική μεταρρύθμιση.
Εκπαιδευτική μεταρρύθμιση στο σημείο που βρισκόμαστε σημαίνει αναδιαρθρώσεις από το νηπιαγωγείο μέχρι το λύκειο και η επίτευξή της αξιολογείται εκ του αποτελέσματος: Να βγαίνουν από το σχολείο ήδη σκεπτόμενοι πολίτες, πολιτικοποιημένα όντα, ολοκληρωμένες προσωπικότητες και όχι καλοδιαβασμένοι ψιττακοί όπως μέχρι σήμερα.
Αυτής της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης τα αποτελέσματα περιμένουμε να δούμε και όχι να αναλωνόμαστε στην αναθεώρηση του άρθρου 16 τη στιγμή μάλιστα που η ΣΤ΄ δημοτικού μαθαίνει για το στριμωξίδι στην προβλήτα της Σμύρνης, το βιβλίο μαθηματικών της Β δημοτικού έχει περιέλθει σε αχρηστία καθώς οι μισές ασκήσεις απευθύνονται σε εξωγήινους και οι υποψήφιοι των πανελλαδικών εξετάσεων μάλλον αναζητούν ακόμη το «ψεγάδι» στα «παρωχημένα» «ανθρωποειδή»….

Χαλκός στο γάλα

Ο πρόεδρος ΕΟΦ ενημερώνει: " Κανένας κίνδυνος από το χαλκό στο γάλα".

... Στόχος είναι να γίνουν τα παιδιά μας χαλκέντερα..

Τι νέα σήμερα;

Αθώος ο κ. Μπαινόπουλος. Τον κάλεσαν από το ΠΑΣΟΚ στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής και τους έκανε με τα κρεμμυδάκια. Μια χαρά το πήγε. Σου λέει εκεί που θα το παίζω θιγμένη κόρη, ας αφήσω τις αιχμές μου για τον Αλογοσκούφη, ας ακυρώσω τελείως και τον Βουρλούμη, ας τους γειώσω όλους κανονικά για την πώληση μέρους του ΟΤΕ στους Γερμανούς και θα πω ότι βγήκαμε και κερδισμένοι.
«Δυστυχώς»λέει, μόνο η mig κέρδισε από την αγοραπωλησία. Ε, αφού είναι δυστυχώς κύριε πρώην Μπαινόπουλε και νυν Βγενόπουλε δώσε πίσω τα λεφτά να κερδίσει και το κράτος.
«δεν ξέρω λέει κανέναν από εσάς παρά μόνο κάποιους που έχω επισκεφτεί στα γραφεία τους για επαγγελματικούς και μόνο λόγους». Ναι, βέβαια, κάθε Έλλην πολίτης όταν θέλει να επισκεφθεί έναν υπουργό στο γραφείο του για επαγγελματικούς λόγους το κάνει με την ίδια άνεση με αυτή του κ. Βγενόπουλου.
Δεν μεσολάβησε λέει και άλλα τέτοια.. Το βουλώνω εδώ μη σκάσει καμιά αγωγή και δεν έχω και άσυλο…
Το υπουργείο οικονομίας δε έφυγε ξαλαφρωμένο από την εν λόγω συνεδρίαση και δήλωσε δικαίωση. Ευτυχώς σου λέει δεν προχωρήσαμε σε συνεργασία μαζί του.. Καλέ, αυτός είναι αφερέγγυος, λίγο, κάτι να του κάνεις τα βγάζει στη φόρα..

Κρίση στην παιδεία.. Άρχισαν τα όργανα.. Μπούκαραν κανα 200άρι φοιτητές στην αίθουσα που γινόταν η σύγκλητος στο Αριστοτέλειο και έστειλαν τον κ. Μάνθο στο νοσοκομείο..
Τα ίδια και χειρότερα με μολότοφ, οδομαχίες, πετροπόλεμο και αυτοκίνητα καμένα στο Πανεπιστήμιο Πειραιά.
Έτσι αντιδρά η φοιτητική κοινότητα όταν έχει σοβαρές ενστάσεις; Αρχίζει πόλεμο; Οι νέοι που εμπλέκονται σε αυτές τις καταστάσεις είναι βέβαιο ότι έχουν αγαθές προθέσεις οι οποίες δεν πρέπει να αμφισβητούνται. Το αίμα βράζει και εδώ που τα λέμε δεν βρίσκει κανείς εύκολα το δίκιο του. Το βέβαιο όμως είναι ότι δεν το βρίσκει με προπηλακισμούς, ύβρεις, πέτρες και ξύλο με τα ΜΑΤ. Έτσι το χάνει.
Το ζητούμενο είναι να μπορεί κανείς να προτείνει. Το ευκολότερο πράγμα του κόσμου είναι η άσκηση κριτικής στα επιτεύγματα των άλλων. Ανώδυνο, ανεπαίσχυντο, ειρηνικό.. Πρόταση όμως που να τα καταρρίπτει και να έχει αντίκρισμα υπάρχει; Ε, αν υπάρχει φίλοι φοιτητές δεν το ξέρει ο κόσμος γιατί η αντίδρασή σας υπερβαίνει τη δράση και τις όποιες ενδιαφέρουσες προτάσεις σας και αυτό σας αδικεί.
Διώχνετε μέρος της κοινωνίας από το πλευρό σας. Πολλοί φρονούν και ενδεχομένως, σε κάποιες περιπτώσεις, όχι άδικα ότι γίνεται κατάχρηση του πανεπιστημιακού ασύλου.

Καλά αλωνίζουν τα Σκόπια. Βρήκαν και κάνουν. Δεήσεις κάνει ο Στέφανος, έχουν και υπουργό εξωτερικών, όλα καλά πάνε. Εμείς τώρα από ότι φαίνεται ή πολύ τους αγαπάμε ή κάνουμε την πάπια μπας και περάσει το δικό μας. Τι από τα δύο Ντόρα;

Επικριτική για την Ελλάδα η έκθεση της διεθνούς αμνηστίας. Δεν παρέχουμε άσυλο στους πολιτικούς και οικονομικούς πρόσφυγες, λέει.
Μήπως είστε λίγο αυστηροί μαζί μας; Την Α΄ Αθηνών την παραχωρήσαμε. Όσο για τον τρόπο των Αρχών που καταγγέλλετε, καλό θα ήταν να ρίξετε μια ματιά για να καταλάβετε σε ποια χώρα απευθύνεστε πριν μας βγάλετε ρατσιστές:
Πριν δυο μέρες ένας Έλληνας πολίτης με την Ελληνίδα σύζυγό του έφαγαν το ξύλο της χρονιάς τους επειδή δεν σταμάτησαν σε έλεγχο της τροχαίας.
Είδατε που δεν υπάρχουν φυλετικές διακρίσεις στη χώρα μας;

Αποφάσισε ο Υπουργός Δικαιοσύνης να δώσει στη δημοσιότητα τα ονόματα του κυκλώματος παιδικής πορνογραφίας. Έγινε κιόλας η δίκη; Είμαστε βέβαιοι για την ενοχή όλων; Δεν έχω ενημερωθεί, αλλά πολύ γρήγορες μου φαίνονται οι διαδικασίες για Ελλάδα. Μήπως το έκανε για να μας προστατεύσει; Το τεκμήριο της αθωότητας, το στραγγαλίσατε υπουργέ μου..
Θέλει να προστατευτεί λέει η κοινή γνώμη. Αυτό είναι το μέγεθος της υποκρισίας μας. Η κοινή γνώμη υπουργέ μου δεν είναι οντότητα, δεν είναι πρόσωπο, είναι μια αφηρημένη έννοια. Αφηρημένες έννοιες προστατεύετε; Δεν περνάμε σιγά σιγά και στους πολίτες;
Προστατεύω τη γνώμη σημαίνει την περιορίζω. Σημαίνει της φοράω παροπίδες. Το ζητούμενο δεν είναι να προστατεύσουμε τη γνώμη. Ας είναι ελεύθερη να αρμενίζει. Αυτός είναι ο ορισμός της δημοκρατίας. Στόχος είναι να προστατεύσουμε πολίτες από επικίνδυνα στοιχεία, φθοροποιά, κακοποιά, κλπ. Γιαυτούς που τα ονόματά τους φιγουράρουν παντού είναι βέβαιο απολύτως ότι ανήκουν σε αυτή την κατηγορία; Και αν μια στο εκατομμύριο έστω ένας δεν ανήκει στο κύκλωμα θα του τηλεφωνήσεις θα του ζητήσεις συγγνώμη και θα τελειώσει το θέμα;
Στο χωριό μου λένε καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το όνομα. Από ποιο χωριό είσαι Υπουργέ μου; (μεγάλη χάρη σου και ζητώ συγχώρεση)


Κατά τα άλλα καλά. Η ΔΕΗ θα ανεβάσει λέει τα τιμολόγια, τα 41 μέτρα κατά της ακρίβειας από τον Υπ. Ανάπτυξης δεν απέδωσαν, (θα τα κάνει 43, τα 40 γι’ αυτόν τα τρία για εμάς), ο πληθωρισμός ανεβαίνει, (περιλαμβάνει ακόμη στις μετρήσεις εταίρες και εταίρους;).
Αν με ρωτήσουν ποιους βράβευσε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας προχθές δεν ξέρω γιατί δεν είχα χώρο στην καρδιά μου για άλλη πρωτιά εκτός από της Καλομοίρας- που ήρθε τρίτη στο διαγωνισμό αλλά πρώτη στις καρδιές μας- και φουσκώσαμε από εθνική υπερηφάνεια την ώρα που οι άλλοι έκαναν νυχθημερόν έρευνες επί ερευνών για το περιβάλλον και μας έφεραν και το Νόμπελ.
Κύριε Ζερεφέ και κύριε Μπέη σας ευχαριστούμε θερμά..

Άρθρο 16

Κομιστής: Έχω μια απορία.
Φωνή από το μέλλον: Πάλι;
Κομ: Πάλι. Στη χώρα μας η εκπαίδευση είναι δωρεάν και δημόσια;
Φ.α.μ.: Μμμ, έτσι λέγεται.
Κομ: Και τότε τι είναι αυτά τα ιδιωτικά δημοτικά, γυμνάσια, λύκεια με κάτι δίδακτρα μάλιστα εξωφρενικά;
Φ.α.μ. :Επιλογή.
Κομ.: Τι επιλογή;
Φ.α.μ. : Η δημόσια εκπαίδευση - νομίζουν πως - είναι δωρεάν, αλλά υπάρχει και η επιλογή για όσους θέλουν και μπορούν να στείλουν τα τέκνα τους σε ιδιωτικά σχολεία.
Κομ.: Τότε τι πρόβλημα έχουμε να γίνει το ίδιο και στα Πανεπιστήμια και γίνεται κακός χαμός κάθε φορά που μιλάνε γιαυτό το περιβόητο «16»;

Φωνή από το μέλλον "Περί δικαιοσύνης"

Κομιστής : Πάλι στο κόκαλο θα φτάσει το μαχαίρι;
Φωνή από το μέλλον : Πάλι. Κόκαλο για κόκαλο δεν έχει απομείνει σε αυτή τη χώρα.
Κομιστής : Μα καλά, τι ήταν πάλι αυτό που αποκάλυψε η Κυριακάτικη; Πλέον δεν υπάρχει τίποτε πιο ξεκάθαρο από το γεγονός πως κάποιοι πολιτικοί τα πήραν χοντρά και κάποιοι έκαναν τα στραβά μάτια. Πολύ καλή οργάνωση πάντως!!
Φ.α.μ. : Ναι, τι να σου πω!
Κομ: Δεν καταλαβαίνω κάτι όμως. Με τόσα εκατομμύρια ευρώ που μοιράσαμε εδώ και κει θα φτιάχναμε τα καλύτερα συστήματα στον κόσμο και θα υπήρχε και εχεμύθεια..
Φ.α.μ. : Και οι μίζες; Άσε ρε παιδί μου μπελάδες να έβαζαν οι άνθρωποι στο κεφάλι τους;
Κομ: Μετά από αυτές τις συνταρακτικές αποκαλύψεις πως θα ενεργήσει άραγε η δικαιοσύνη; Μερικές φορές σκέφτομαι «μα, υπάρχει δικαιοσύνη σε αυτόν τον τόπο»;
Φ.α.μ.: Και βέβαια υπάρχει
Κομ: Και που είναι, τι κάνει;
Φ.α.μ. : Κατηγορεί για κακούργημα εργαζόμενους απεργούς!

Ο διάλογος στη χώρα μας

φ
- Εικόνες από το διάλογο Κράτους - Εργαζομένων (15-5-2007)
(φωτό: Κομιστής)

Η Πάρνηθα αναγεννάται!

- Σουφλιά είσαι σπίτι; Γιατί σε παίρνω και μιλάει..

Αφού ξεφορτωθήκαμε τα βαρετά δέντρα με τις περσινές πυρκαγιές που πλέον τα βλέπαμε και παθαίναμε συμφόρηση από την επανάληψη του πράσινου, χτίζονται σταδιακά υπέροχες κατοικίες – κοσμήματα της αρχιτεκτονικής που και το τοπίο θα ανανεώσουν και θα ανεβάσουν κατά πολύ τον πήχη της τέχνης των οικιών..

"Το ΥΠΕΧΩΔΕ αναφέρει ότι πρόκειται μεν για αυθαίρετες κατασκευές στη περιοχή της Δροσοπηγής, οι οποίες όμως - όπως υποστηρίζει -, βρίσκονται εκτός της περιοχής που κάηκε το περασμένο καλοκαίρι και εκτός του εθνικού δρυμού".

Αρα το ΥΠΕΧΩΔΕ αναφέρει ότι δεν πρόκειται να τις κατεδαφίσει, σωστά;

Η εισαγγελική έρευνα περίμενε τον Κόσμο του Επενδυτή και εμείς θα περιμένουμε τα πορίσματα για πολύ καιρό..

Για το λόγο αυτό,
Σας καλώ όλους σε συνάντηση στο καμένο τοπίο για να γκρεμίσουμε μια μια τις τρισχαριτωμένες βιλίτσες και αν συναντήσουμε εμπόδιο να καταφύγουμε επισήμως κατά των κομμάτων του κοινοβουλίου που αφήνουν τους επιτήδειους να δρουν ανεξέλεγκτα σε βάρος της περιουσίας όλων μας, σε βάρους του οικοσυστήματος, σε βάρος της ανθρώπινης ζωής..
Είμαστε όλοι συνυπεύθυνοι για κάθε καταπάτηση. Από εδώ και στο εξής καθένας από εμάς φέρει ακέραιη ευθύνη..

Δεν άλλαξε τον κόσμο η οργή του καναπέ..
Ελάτε να ορίσουμε το ραντεβού και μη λείψει κανείς..

Γιατί η εκλογή της Χίλαρι είναι απολύτως βέβαιη..

Η εκλογή και τελικά η σταδιακή επικράτηση της Χίλαρι δεν είναι μια απλή υπόθεση. Αποτελεί πηγή μελέτης για την ανθρωπολογία, την κοινωνιολογία, την ψυχολογία και την στατιστική επιστήμη.
Όταν ο Μπιλ «λέκιασε» τη Μόνικα και κατέστησε τη Χίλαρι την «πρώτη κερατού του παγκόσμιου πολιτικού στερεώματος» η τελευταία δέχτηκε εκατομμύρια μηνύματα υποστήριξης από γυναίκες που είχαν υποστεί ανάλογη ταπείνωση και της εκδήλωναν την αμέριστη συμπαράστασή τους.
Παράλληλα εκείνη για να εκδικηθεί τον Μπιλ , του είπε «δεν θα σε χωρίσω κόπανε παρά μόνο όταν γίνω Πρόεδρος Αμερικής». Από τότε εκείνος αγωνίζεται μετά μανίας για την επίτευξη του εν λόγω στόχου. Γιατί ακόμη ελπίζει ότι θα τον χωρίσει και θα σταματήσει να τρώει ξύλο τόσα χρόνια μετά.
Η δαιμόνια Χίλαρι μελέτησε διεξοδικά στατιστικές και διαπίστωσε ότι αν έχει τη στήριξη των απανταχού κερατούδων της Αμέρικα η εκλογή της θα είναι απολύτως βέβαιη γιατί ήταν πιο πολλές από όσο μπορούσε να φανταστεί.
Η αποκλειστική είδηση όμως έρχεται από την πατρίδα μας και επιβεβαιώνει με κάθε τρόπο την σίγουρη εκλογή της Χίλαρι στη θέση της Προέδρου.
Όλα ξεκίνησαν πριν λίγους μήνες. Όταν στο κλαμπ των κερατωμένων γυναικών εισήλθε η Αλίκη – σύζυγος Πασχάλη.
Η Χίλαρι της τηλεφώνησε για να της δώσει πρακτικές συμβουλές για να τον στρώσει τον μούργο της. «Θα τον χτυπάς με το παπούτσι αλλά από την πλευρά της σόλας, όχι με το τακούνι, για να μην πάθεις ότι έπαθε η Βατίδου. Θα τον αφήνεις ατάιστο, και θα κοιμάται στο χαλί της κρεβατοκάμαρας- για να έχεις τη χαρά να τον βλέπεις- Τρίτη, Τετάρτη Κυριακή ενώ τις άλλες μέρες θα κοιμάται στη μπανιέρα».
Η Αλίκη εφάρμοσε κατά γράμμα τις συμβουλές της Χίλαρι και της υποσχέθηκε ότι θα τη στηρίξει με κάθε τρόπο, ακόμη και αν χρειαστεί να μεταφέρει τα εκλογικά δικαιώματα της οικογένειας- πρότυπο, σε πολιτεία που οι κερατούδες δεν πλειοψηφούν προκειμένου να ισορροπήσει τα αποτελέσματα.
Έτσι η εκλογή της Χίλαρι θεωρείται πλέον κάτι παραπάνω από βέβαιη αφού το ίδιο εφάρμοσε με την εθνική κερατού της κάθε χώρας του κόσμου..

Φωνή από το μέλλον

Κομιστής: Φοβάμαι..
Φωνή από το μέλλον: Τι φοβάσαι;
Κομ: Μη με κόψουν
Φ.α.μ.: Τι εννοείς;

Κομ: Να, έγραψα για τη γενιά των 700 € και φοβάμαι μήπως με κόψουν από τα blogs σαν τον Κούλογλου από την ΕΤ.
Φ.α.μ. : Δεν θέλω να σε στενοχωρήσω, αλλά πολύ πιθανόν.
Κομ: Μα γιατί;
Φ.α.μ. : Γιατί έκοψαν τον Κούλογλου ή γιατί θα κόψουν εσένα;
Κομ: Πες για τον Κούλογλου πρώτα.
Φ.α.μ.: Άκου ταπεινό ανθρωπάριο. Ο Πρόεδρος της ΕΤ είναι πρόεδρος μιας δημόσιας επιχείρησης, σωστά;
Κομ: Σωστά.
Φ.α.μ : Αυτό σημαίνει ότι η αισθητική του και η τηλεοπτική του αντίληψη παραμένει ανεπηρέαστη από την επιτακτική ανάγκη του άκρατου ανταγωνισμού και της διαφήμισης που επικρατεί κατά τρόπο λυσσαλέο στους ιδιωτικούς τηλεοπτικούς σταθμούς, γιατί προσπορίζεται τα δέοντα από τη συνδρομή του πολίτη.
Κομ: Πιο απλά;
Φ.α.μ. : Δεν σκίζεται το άτομο να πουλήσει, δεν είναι προτεραιότητα η εμπορικότητα ενός προγράμματος αλλά κατά πόσο αυτό του γουστάρει -με βάση αυτά που είπε. Με ποιο πρόγραμμα τη βρίσκει.. Ποιο κατά την προσωπική του άποψη είναι καλό. Ο παράς έρχεται ζεστός από την εισφορά του κοσμάκη και έτσι δεν τον κόφτει. Κατάλαβες;
Κομ.: Τώρα, ναι. Συνέχισε να δω που το πας.
Φ.α.μ: Με τι τη βρίσκει λοιπόν ο κ. Παναγόπουλος; Με τη Eurovision. Είναι ποτέ δυνατόν ένας άνθρωπος που γουστάρει τη Εurovision, να γουστάρει και το Ρεπορτάζ χωρίς σύνορα ή τη Θεματική Βραδιά; Θα πρέπει να πάσχει από σύνδρομο πολλαπλών προσωπικοτήτων.
Κομ: Και;
Φ.α.μ : Ε, τι και; Η κίνηση αυτή του ανθρώπου αποδεικνύει ότι είναι απολύτως υγιής ψυχικά. Η ΕΡΤ δεν είναι σε τυχαία χέρια! Ο Κούλογλου φταίει.
Κομ: Γιατί;
Φ.α.μ : Γιατί είναι βλαξ. Τι δουλειά έχεις αγόρι μου σε ένα κανάλι που ουδεμία σχέση έχεις με την αισθητική του; Σε ένα κανάλι που πληρώνει ο Έλληνας για να αποφασίζουν κάποιοι που έχουν αναγάγει σε εθνικό θεσμό τη Εurovision; Τρέχεις εσύ για το ρεπορτάζ για να προβάλλουν τα δελτία το eurovision news. Ντιπ δεν σε κόβει;
Κομ: Έτσι κάνουν, ε;
Φ.α.μ: Όχι μόνο αυτό. Ο κάθε Παναγόπουλος ποιον έχει αφεντικό;
Κομ: Τον Υπουργό Τύπου;
Φ.α.μ. : Λάθος. Τον Έλληνα πολίτη. Αυτός είναι που πρέπει να κρίνει και να αποφασίζει τις τύχες όλων των δημοσίων υπαλλήλων εκεί μέσα και παντού.
Κομ: Ναι, αλλά αυτό δεν γίνεται ποτέ.
Φ.α.μ.: Μα πώς να γίνει, ανόητε; Αφού ο Έλληνας δίνει ποσοστά τηλεθέασης στον Κούλογλου 4-5% και στη Εurovision 40%! Και να είχατε τη δυνατότητα να σουτάρετε τον Παναγόπουλο δεν θα το κάνατε γιατί έχετε κοινά γούστα. Ο Παναγόπουλος είναι ένας από εσάς και δεν έχει αυτή τη διαφορετικότητα του μπλαζέ απόκοσμου διευθυντή και αυτό ο πολίτης το εκτιμά..
Κομ.: Ναι αλλά δεν θα έπρεπε να παρέμβει ο πολιτικός του προιστάμενος;
Φ.α.μ: Μα, παρενέβη..
Κομ: Καιαιαι;;
Φ.α.μ. Και κόπηκε η εκπομπή!

Και μην ακούω αηδίες για λογοκρισία γιατί από τη μια ζητάτε παρέμβαση των αρμοδίων οργάνων από την άλλη όταν παρεμβαίνουν τσινάτε…

Ανασχηματισμός;

Σενάρια για ανασχηματισμό αιωρούνται στην κυβερνητική ατμόσφαιρα ο οποίος όμως όπως όλα δείχνουν δεν θα είναι και τόσο ζωηρός καθώς ο Πρωθυπουργός εμφανίζεται απολύτως ικανοποιημένος από τις επιδόσεις του κυβερνητικού σχήματος κερδίζοντας το στοίχημα της λήθης του ελληνικού λαού.

Σύμφωνά λοιπόν με πληροφορίες

- Η Ντ. Μπακογιάννη παραμένει σταθερή και ακλόνητη αξία της εξωτερικής μας πολιτικής ιδίως τώρα που ο πατέρας της αποκατέστησε – με το μυαλό του- το όνομα της οικογενείας και ξεκόλλησε από το δοξασμένο όνομα ΄΄Μητσοτάκης΄΄ τη ρετσινιά του εθνικού ρουφιάνου. Πλέον η Ντόρα , ως κόρη δημοκράτη, θα μπορεί με καθαρό κούτελο να κάνει διαπραγματεύσεις στο όνομα της δημοκρατίας και δεν θα τη χλευάζουν οι εταίροι.

- Σταθερός εξακολουθεί να είναι στο Οικονομίας ο Γ. Αλογοσκούφης τουλάχιστον μεσούσης της οικονομικής κρίσης. Μέχρι δηλαδή το τέλος της τετραετίας. Στόχος ο πληθωρισμός στη χώρα να αγγίξει τα επίπεδα Τουρκίας γιατί η εθνική υπερηφάνεια του Έλληνα δεν επιτρέπει άλλος λαός να έχει κάτι μεγαλύτερο από εκείνον..

- Αμετακίνητος και ο Γ. Σουφλιάς. Μέχρις ότου τουλάχιστον ολοκληρωθεί το «μεγάλο έργο» της Αναβύσσου διότι έχει και κάτι ψιλοέξοδα και ο πρωθυπουργός φημίζεται για τα φιλεύσπλαχνά του αισθήματα.
Πάντως σε αντίθεση με τον Αλογοσκούφη ο Σουφλιάς σημείωσε μια μεγάλη εθνική επιτυχία συμβάλλοντας τα μέγιστα στο έργο του υπουργείου τουρισμού και αυτό οφείλουμε να του το αναγνωρίσουμε.
Βοήθησε τη χώρα να αποβληθεί από τη συνθήκη του Κιότο και έτσι, ακόμη και αν υπήρχε κάποιος πολίτης της γης που να μην ήξερε τη χώρα μας , την έμαθε.

- Ο κ. Μειμαράκης μετά την πρωτότυπη! πρότασή του για στράτευση στα 18 θα ήθελε να παραμείνει στο Πεντάγωνο για να ψαρέψει αντιδράσεις και να την πάρει πίσω εγκαίρως αν χρειαστεί, μη βρεθεί και αυτός στην ανάγκη να ανοίγει ιδρύματα για να απολογείται για τις ανοησίες του και καταγραφεί ιστορικά ως ο εθνικός βλαξ.

- Ο Θ. Ρουσόπουλος, τώρα που η Μάρα είναι στο σπίτι, ομολογουμένως φλερτάρει με την ιδέα άλλου υπουργείου καθώς πλέον δεν τον στεναχωρεί αν τσαλακώσει το σακάκι του το κουμπωτό το σταυρωκουμπωτό. Θα το σιδερώσει η Μάρα..
Και δεν θα δίνει πλέον και αυτός την εικόνα του πρωταγωνιστή της στιρέλα: του ατσαλάκωτου..

- Η κ. Πετραλιά δεν έχει ολοκληρώσει το έργο της γιατί περιμένει από τον κ. Αλογοσκούφη να της κόψει κονδύλι για τον μπουρλοτιέρη που τη βοήθησε να απασφαλίσει τη βόμβα του ασφαλιστικού.
Ικανοποιημένη άκρως από τις επιδόσεις της η εθνική απασφαλίστρα θα ήθελε να παραμείνει στη θέση της για ένα ακόμη σοβαρό λόγο:
Φοβούμενη μήπως άφησε μισθωτό ή ταμείο που να μην ισοπεδώσει, επιθυμεί σφόδρα να μελετήσει εκ νέου και διεξοδικότερα το πόνημά της..

- Ο κ. Σπηλιωτόπουλος θα παραμείνει στο Υπ. Τουρισμού και με αίσθημα ευθύνης απέναντι στο ιερό χρέος που έχει αναλάβει να ηρεμήσει τα πνεύματα ανάμεσα σε Κούγια (μοντελοπνίχτη)και Βατίδου(μοντελοπνιγμένη) αλλά και ανάμεσα στην αηδό (εκ του αηδία) Θώδη και τον αυτόχθονα Γαλάτη που έχουν ως μήλον της έριδος τη Μύκονο.
Ο Υπ. Τουρισμού, επισκέφθηκε καταναγκαστικά! τις ημέρες του Πάσχα το νησί των ανέμων-που λέγεται έτσι από τους ανέμους που σπέρνουν εκεί οι σελέμπριτις -προκειμένου να μεσολαβήσει αν υπάρξουν μαλλιοτραβήγματα στο νησί και γίνουμε διεθνώς ξεφτίλα, και χάσουμε τον τουρισμό μας, γιατί ως γνωστόν η Μύκονος αποτελεί την εθνική ατραξιόν.

- ο Δ. Αβραμόπουλος δεν ήταν ικανοποιημένος με το Υπ. Υγείας γιατί ήξερε εξ αρχής ότι μακροπρόθεσμα δεν θα είχε μέλλον σε αυτό το πόστο, γιατί πόσα συντριβάνια να φτιάξει κανείς στους αυλόγυρους των νοσοκομείων της χώρας; Κάποτε θα τελειώσουν..
Σύμφωνα με πηγές διεκδικεί το Υπ. Δημοσίων έργων προκειμένου να πραγματώσει το όνειρό του και να φτιάξει το ψηλότερο συντριβάνι του κόσμου.
Έτσι και αυτός θα μπει στο Γκίνες και η χώρα θα αποκτήσει και άλλη ατραξιόν πλην της Μυκόνου και το έργο του Άρη θα ενισχύσει..

Μέσα σε ένα τέτοιο – και χειρότερο- κυβερνητικό σχήμα δεν χωρούσε η Μαριέττα..(;)

Στο όνομα της δημοκρατίας

- Μπορείτε να διακρίνετε τον πιο ευτυχή άνθρωπο της φωτογραφίας των αποστατών;

Χρωστάμε πολλά στον κ. Μητσοτάκη καθώς η προσπάθεια του να «ξελεκιάσει» το όνομά του έφερε στο φως ιστορικά στοιχεία που δεν γνωρίζαμε τουλάχιστον οι νεότερες γενιές για την περίοδο πριν τη δικτατορία και μας ώθησε στην αναζήτηση της αλήθειας και στην έρευνα.
Το ερώτημα είναι πόσο θράσος μπορεί να έχει ένας άνθρωπος, πόσο αδίσταχτος, πόσο φαύλος μπορεί να είναι που χωρίς περισυλλογή και προκειμένου να περισώσει εκ των υστέρων ότι μπορεί από τη χαμένη για πάντα αξιοπρέπειά του, που δεν διστάζει να διαστρεβλώσει την ίδια την ιστορία τη στιγμή μάλιστα που υπάρχουν πολίτες που τα έχουν ζήσει και γνωρίζουν..
Πόσα μπορεί να ανεχτεί αυτός ο τόπος;

'' Ο Έλληνας συγχωρεί.."

Την πιο σοφή κουβέντα -που δικαιολογεί πολλές εθνικές μας αβελτηρίες- την άκουσα στο ΙΚΑ (κατά τη δεύτερη επίσκεψή μου για ένα χαρτί!)από μια αλλοδαπή κυρία την ώρα που το φλογερό ελληνικό ταμπεραμέντο υπαλλήλων και συναλλασσόμενων έδινε ακόμη μια παράσταση.
«Ο Έλληνας συγχωρεί πολύ εύκολα».
Το έλεγε αναφερόμενη στην κακή εξυπηρέτηση μας από τους εκεί εργαζόμενους και στο γεγονός πως μπορεί να ανεχτούμε τα πάντα παρά τις φωνές και τις αντιρρήσεις μας, αλλά έτσι από ότι φαίνεται τελικά δικαιολογούνται πολλά θέματα στη χώρα μας.
Επειδή συγχωρούμε πολύ εύκολα. Άραγε έτσι εύκολα ξεχνάμε;
Και άραγε σε αυτό πόνταρε ο Κ. Μητσοτάκης στην προσπάθειά του να ξαναγράψει την ιστορία στα μέτρα του προκειμένου να αποκαταστήσει το όνομα το δικό του και των παιδιών του;
Μια φορά γράφεται η Iστορία και αν αναλογιστεί κανείς ότι μετά τα Ιουλιανά ο άνθρωπος αυτός χρημάτισε Πρωθυπουργός, ναι, κυρία μου ακόμη και αν δεν ξεχνά ο Έλληνας, αποδεδειγμένα συγχωρεί..

MAKEDONIA?

Ράις: «Η Μακεδονία αξίζει να είναι μέλος του ΝΑΤΟ»

Κομιστής: «Η Μακεδονία είναι ήδη μέλος του ΝΑΤΟ. Τα Σκόπια δεν είναι»

Το δίπλωμα και οι.. διπλωματούχοι

Πήγα για δίπλωμα οδήγησης.

Το γράφω αυτό για δύο λόγους: α. για να είστε πιο προσεκτικοί όταν κυκλοφορείτε από εδώ και στο εξής και β. γιατί επιτέλους σαν κοινωνία και σαν καταναλωτές πρέπει ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΟΥΜΕ.

Σε μια μικρή έρευνα αγοράς που πραγματοποίησα αντελήφθην ότι υπάρχει πλαφόν στην τιμή το οποίο τοποθετείται στην τιμή των 1000€.
Το ποσό δεν οφείλεται στα μαθήματα -πρακτικά και θεωρίας- μόνο. Συμπεριλαμβάνεται σε αυτό και η «μίζα» των εξεταστών. Ρωτώντας οποιονδήποτε δάσκαλο, μαθητή, εξεταστή, θα αναφερθεί στο θέμα σαν να τον ρωτάς αν είναι παιδί της μάνας του. Με απόλυτη φυσικότητα. Ως αξίωμα. Απερίφραστα, χωρίς αναστολή.
Έμαθα δε ότι στην επαρχία -σε λιγότερο χρόνο από ότι προβλέπεται στην Αθήνα – το δίπλωμα στοιχίζει περί τα 650€.
Εδώ χωρίς τη «μίζα» 750 €, αλλά μη διανοηθείς, καλύτερα μην πας.
Και έχω την αίσθηση πως κάποιος μας εκδικείται που ζούμε στην Αθήνα. Μια αόρατη δύναμη κοστολογεί ακριβά το νέφος, την πολυκοσμία, τη βρωμιά, το μποτιλιάρισμα. Μια αόρατη δύναμη επιτρέπει σε όλους εδώ να δρουν ανεξέλεγκτα, ανενόχλητοι σε αυτήν την πόλη, περισσότερο από αλλού,χωρίς φραγμούς, χωρίς όρια.
Ανεβάζει κάποιος επαγγελματίας τις τιμές, τις ανεβάζουν όλοι. Μιλημένα μεταξύ τους. Καρτέλ που λέμε ελληνιστί. Στο σούπερ μάρκετ, στα τρόφιμα, στον καφέ, στα ρούχα, στο .. δίπλωμα οδήγησης. Καρτέλ και μίζα. Και άντε πες κουβέντα. Σε λοξοκοιτάζουν με υφάκι, ανεβάζουν τους ώμους στο ύψος των αυτιών και σε κοιτάζουν. Απλώς σε κοιτάζουν, εννοώντας βέβαια «Τι να σου κάνω αν θες πήγαινε αλλού. Και αν τα βρεις φθηνότερα γράψε μου, βλαμμένο…» Γιατί γίνεται αυτό; Γιατί εσύ που θα μιλήσεις είσαι ένας μπροστά στους χιλιάδες που έδωσαν το χιλιάρικο χωρίς να το σκεφτούν, θεωρώντας απαραίτητο το "λάδωμα"του εξεταστή. Κιαν δεν τα πάρουν από εσένα θα βρεθεί ο επόμενος.
Θα διερωτάται κανείς που βρίσκεται το κράτος σε όλο αυτό το πανηγύρι. Μα που αλλού; Στο πλάι τους, ανέμελος συνοδοιπόρος, συνένοχος..

Όλα αυτά όμως αποτελούν απλώς διαπιστώσεις.
Εκείνο που έχει ξεπεράσει κάθε όριο είναι η ανοχή όλων μας απέναντι στο φαινόμενο αυτά της αυτονόητης και δεδομένης για πολλούς αισχροκέδρειας.
Ο κόσμος έχει μια περίεργη παθητικότητα. Σαν ασθενής που νόσησε ελαφρά αλλά για να τον ξεφορτωθούν τον έχουν σε διαρκή καταστολή. Προσπαθεί μεν να διαμαρτυρηθεί αλλά λίγο τα φάρμακα, λίγο ότι δεν περνάει άσχημα, δεν μπορεί..
Σκεφτείτε όμως τι θα γινόταν εάν όλοι οι ασθενείς διαμαρτύρονταν. Μαζικά, ενιαία, αδιάσπαστα.
Δεν μας ενδιαφέρει να αντιδράσουμε, αυτή είναι η αλήθεια. Είτε γιατί έχουμε βολευτεί, είτε γιατί φοβόμαστε, είτε γιατί πιστεύουμε ότι δεν θα ακουστούμε, δεν θα πιάσει τόπο η φωνή μας. Ισχύει αυτό, αλλά όχι όταν υπάρχει ενιαίο μέτωπο. Το βλέπουμε στην πράξη. Ενιαίο μέτωπο είναι όσοι εκμεταλλεύονται τον πολίτη.
Δεν είναι καιρός απέναντι σε όλους αυτούς να κάνουμε και εμείς το ίδιο;

Γράμμα στον Υπουργό Οικονομίας..

Το εγκώμιον της δραχμής

Πολύς λόγος γίνεται από λαϊκιστές δημαγωγούς, από συνδικαλιστές της σαθρότητας ή και από αξιοπρεπείς εκπροσώπους εργαζομένων, από αριστεριστές της κακιάς ώρας και υποταγμένους αντιφρονούντες, αλλά και από ανθρώπους με ουσιαστική και όχι επίπλαστη κοινωνική ευαισθησία για τη γενιά των 700 €.
Ως κομιστής θα ήθελα να ενημερώσω άπαντες ότι υπάρχει και η γενιά των 620€. Των 80 € πιο κάτω δηλαδή από την πιο αδικημένη κατ’ εσάς γενιά.. που είναι πτυχιούχοι και τα πτυχία τους δεν αναγνωρίζονται γιατί δεν άπτονται του εκάστοτε εργασιακού τους αντικειμένου. Μέγα λάθος. Σπούδασε, θα πληρώσεις τις σπουδές του.
Τι σημαίνουν αυτά τα 80 € θα διερωτάστε.
Την Περασμένη εβδομάδα εκλήθην να πληρώσω την εισφορά μου στο Ταμείο Ασφάλισης στο οποίο ανήκω. Λαμβάνω το χαρτί και με περιμένει η έκπληξη της αύξησης κατά 20 περίπου € ανά δίμηνο. Από 294,90 έγινε 317, 90. Το καταπίνω διότι είναι ασήμαντο, όπως θα σκέπτεστε και εσείς.
Την ίδια ακριβώς ημέρα παίρνω τον ηλεκτρικό (μέσον μαζικής κυκλοφορίας) για να πάω στη δουλειά μου. «Δύο εισητήρια για τρένο». Μου δίνει δύο των 0,80. «Για ηλεκτρικό», λέω, «όχι για μετρό».
«Για ηλεκτρικό σας έδωσα», λέει, «Είναι των 0,80», λέω, «Το ξέρω, έγινε ενιαίο» ξαναλέει.. Βαφτίσατε την αύξηση ενιαίο..
Τουτέστιν για να πάω και να γυρίσω από τη δουλειά χρειάζομαι 1,60 € δηλαδή 500 και κάτι συγχωρεμένες δραχμούλες! Και σκέφτομαι πόσο πολλά πράγματα μπορούσα να κάνω πριν λίγα χρονάκια με 500 και κάτι δραχμούλες!!
Κατευθύνομαι, μετά το μνημόσυνο της δραχμής μέσα μου, στο τρένο. Ένα παιδάκι επαιτεί. Συνηθισμένη πλέον εικόνα. Του δίνω τα ρέστα από το εισητήριο. 0,20 λεπτά. Με κοιτάζει και περιμένει ότι θα βγάλω κι άλλα. Προφανώς του φάνηκαν λίγα και με κοίταξε με ένα βλέμμα τύπου αν έχει να κάνει με κόσμο σαν εμένα θα φαλιρήσει το μαγαζί.. «Δεν έχω άλλα» απάντησα σε τόνο απολογητικό.
«Βρε σκασμένο», σκέφτομαι, «κάποτε το πενηντάρικο ήταν χάρτινο και θεωρούνταν ικανοποιητικό για το συνάφι σου, το κέρμα σε χάλασε;»
Φτάνω λίγο έξω από τη δουλειά. Ο κυρ Νίκος με τις τυρόπιτες μου χαμογελάει. Μου χαμογελάνε και οι τυρόπιτες. «1,80 €».Βέβαια το ήξερα, δεν ήταν έκπληξη. Αλλά η δραχμούλα μέσα μου φώναζε: «Αν κάποτε έλεγαν σε όλους εσάς να πληρώσετε μια τυρόπιτα 6 κατοστάρικα θα λέγατε προτιμώ να φάω στη Μεγάλη Βρεττάνια να ‘χω και θέα Ακρόπολη»
Γυρίζοντας στο σπίτι διαπιστώνω ότι το πρατήριο άρτου στη γειτονιά μου, από αυτά που είναι αλυσιδωτά ονόματα, αύξησε την τιμή στο ψωμί από 0,65 στα 0,75 €.
Και αναρωτιέμαι: Εσείς, οι άνθρωποι που κατά καιρούς καθορίζετε την οικονομική πολιτική της χώρας, τους μισθούς, τις αυξήσεις, τις συντάξεις, θα περνούσατε ένα μήνα με 700 €; Σας έχει συμβεί ποτέ στη ζωή σας; Σας έχει τύχει να μετράτε ψιλά για να περάσει ο μήνας και να χρωστάτε και τον επόμενο μισθό σας; Έτσι ζει ο Έλληνας μισθωτός. Αν σας συναντούσα προσωπικά, και τους 300 - που δεν σας φτάνουν τα 5000€ γιατί έχετε γραφεία και υποχρεώσεις- αυτό θα ήταν το τεστ στο οποίο θα σας υπέβαλα. Να περάσετε όλοι ένα χρόνο με 700 ή έστω 1000€.
Μια μέση οικογένεια στην Αθήνα με δύο παιδιά που σπουδάζουν έχει έξοδα τουλάχιστον 2000€. Και μιλάτε για υπερχρεωμένα νοικοκυριά. Πώς να τα βγάλουν πέρα οι άνθρωποι; Αντί να κάνετε κάτι γι αυτούς ενισχύετε τις τράπεζες που παραχωρούν δάνεια ανεξέλεγκτα γνωρίζοντας ότι δεν είναι σε θέση ο κόσμος να πληρώσει τέτοιες οφειλές. Και προχωρούν σε κατασχέσεις, και πλουτίζουν οι τράπεζες και οδηγείται σε απόγνωση ο κόσμος.
Αλλά στους χώρους που παίζετε τέννις τώρα πια είναι αδύνατο να αφουγκραστείτε τις ανάγκες του λαού. Αυτό κάνατε κάποτε όλοι σας: Θεοποιούσατε τους ψηφοφόρους προκειμένου να εκλεγείτε. Μόλις κατοχυρωθήκατε μπήκατε σε υπηρεσίες άλλου κόσμου. Του δικού σας. Δεν σας αδικώ. Με επιχειρηματίες συναναστρέφεστε, εκείνων τις ανάγκες γνωρίζετε. Εκείνων τα χατίρια πραγματοποιείτε.


Σε ότι αφορά εμάς, κανένα ποσόν από τα παραπάνω δεν είναι αξιόλογο. Αλλά οι αυξήσεις αυτές Υπουργέ μου δεν είναι μόνο σε ότι αναφέρομαι. Είναι σε όλα τα προϊόντα, στα πάντα και το γνωρίζετε καλά. Κατά την εκτίμησή σας μπορεί να περιορίζονται στα 20€ το μήνα για κάθε νοικοκυριό και αυτό να είναι ελάχιστο.
Αλλά αφού κατ’ εσάς το ποσόν αυτό είναι ευκαταφρόνητο τι περιμένετε και αυτή την «καταραμένη» γενιά δεν την κάνετε γενιά των 720 €;

Όταν η λογική αρχίζει να εξασθενεί

-Έκτακτα ταχύρρυθμα φροντιστήρια για τους αστυνομικούς μετά το θλιβερό περιστατικό της Σίνδου διέταξε ο Διοικητής της ΕΛΑΣ ο οποίος –απροπό- πραγματοποίησε αιφνιδιαστική επίσκεψη στο Τ.Α. Ομόνοιας από όπου αποχώρησε φανερά ικανοποιημένος καθώς οι δύο διοικητές βρίσκονταν στις θέσεις τους.
«Σκοπός των ελέγχων είναι να ξεβολέψουμε πρόσωπα, πράγματα και καταστάσεις», ανέφερε υψηλόβαθμος αξιωματικός με έδρα στο κτίριο της Λ. Κατεχάκη. Ε.Τ.

Διαβάζω σωστά ή καιρός να αλλάξω τα γυαλιά μου; Που να πάρω φόρα να χτυπήσω το κεφάλι μου; Να τους πούμε και μπράβο; Αντί να κρυφτούν για τα αίσχη τους, για την ανευθυνότητά τους έχουν το θράσος, κάνουν και δηλώσεις;

- Χθες παραλίγο να δημιουργηθεί παρόμοιο περιστατικό αλλά αφού δεν είχαμε νεκρό ψιλοαδιάφορο.
Όπως και τα χιλιάδες κρούσματα εγκληματικότητας στη χώρα. Χωρίς κανένα ενδιαφέρον.
- Τι κι αν μπαίνει ο τοξικομανής στο μαζικόν μέσον και υποχρεώνει οδηγό και επιβάτες σε τρελές κούρσες, με απειλή σύριγγας και μαχαιριού! Νεκρό είχαμε; Όχι. Άνευ σημασίας.

- Η κυβέρνηση πάντως ενοχλήθηκε σφόδρα και αυτό οφείλουμε να της το αναγνωρίσουμε! Ο κ. Ρουσόπουλος μίλησε για «υπερβολική ολιγωρία και βαριά αμέλεια στην εκτέλεση των αστυνομικών καθηκόντων». Προφανώς θα συλληπήθηκε την οικογένεια του «άτυχου» εκλιπόντος όπως επιτάσσει το savoir faire και αυτό ήταν. Άλλη ερώτηση..
Πως τα λέτε, ανατριχιάσαμε. ΠΑΣΟΚ ήταν ο άνθρωπος και τον έχετε έτσι (απολ)εσμένο;
Η δε αντιπολίτευση: πότε ο Γιώργος δεν μπορεί, πότε η μέση του πονεί..

- Δεν φτάνει βέβαια και την αδιανόητη στάση κάποιων συνδικαλιστών της αστυνομίας που δήλωσαν με ασέβεια προς το θύμα υπερασπιζόμενοι τους συναδέλφους τους ότι «προσπαθούν να βάλουν ταφόπλακα σε έναν αστυνομικό που έκανε το καθήκον του, αλλά έκανε ένα μικρό λάθος».
Δεν υπάρχουν μικρά λάθη κύριε σε μια ιστορία που η ταφόπλακα δεν αποτελεί μεταφορά αλλά κυριολεξία.

- Η εγληματικότητα είναι σε έξαρση και θα ενταθεί. Τα πράγματα δεν πάνε καλά βάλτε το καλά στο κεφάλι σας. Δείτε έξω από τα αλεξίσφαίρα φιμέ τζάμια των αυτοκινήτων σας τον τρόμο, τη μελαγχολία στα μάτια του κόσμου.
Φοβούνται οι άνθρωποι. Φοβούνται τα πάντα. Οι εγκληματίες είναι περισσότεροι σε αναλογία με τους νορμάλ. Αλλά και αυτών το χέρι κάποιος, κάτι, το οπλίζει..

- Βέβαια, δεν μπορείς σαν πολίτης να αδικείς τους πολιτικούς. Γιατί αφενός έχεις αυτούς που σου αξίζουν, αφετέρου οι άνθρωποι είναι απολύτως ευχαριστημένοι από τις επιδόσεις της αστυνομίας. Δες: Πόσοι τους φυλάνε; Πόσο καλά τους προσέχουν, τι υπηρεσίες τους προσφέρουν, τι υπερωρίες χτυπάνε στο πλάι τους και όλα αυτά στο τζάμπα, έτσι; Εμείς τους πληρώνουμε (είναι και φοροπερίοδος) για να κοιμούνται αυτοί σαν πουλάκια και εμείς αγκαλιά με σουγιαδάκι.
Κοίτα και τα στατιστικά αν θέλεις: Πόσοι Έλληνες πολιτικοί έπεσαν θύματα εγκληματικότητας; Έλληνες πολίτες;
Όταν λοιπόν ο ίδιος είσαι ευχαριστημένος από τις υπηρεσίες κάποιου δεν βλέπεις τα λάθη του και όταν τα δεις δεν σου πάει καρδιά να στρέψεις βέλη σε βάρος του. Όσο σκληροί και αν θέλουν να το παίξουν κάποιοι στο βάθος είναι αισθηματίες.. και αυτό ο ευαίσθητος Έλλην τους το αναγνωρίζει και τους προτιμά..

Μια βόλτα στην Ακρόπολη

Όταν κάποιος ανέβει στον ιερό βράχο της Ακρόπολης – έχοντας πληρώσει 12€ είσοδο, πλην της πρώτης Κυριακής του μήνα – παρατηρεί με δέος τα επιτεύγματα των αρχαίων Ελλήνων και έχει τη δυνατότητα να διαβάσει σε επιγραφές τα έργα συντήρησης που γίνονται σε αυτά ανά δεκαετία από τις κατασκευαστικές εταιρίες.
Αν όμως δεν γνωρίζει είτε γιατί είναι τουρίστας στη χώρα μας , είτε γιατί είναι τουρίστας της ελληνικής ιστορίας, είναι αδύνατο να ενημερωθεί για το τι ήταν το Ερεχθείο, η Πνύκα, τι συνέβη σε αυτά, λεπτομέρειες για την αξιάγαστη αρχιτεκτονική δομή του Παρθενώνα, ποιοι τον δημιούργησαν και γενικότερα σημαντικές πληροφορίες για την ολοκληρωμένη παρατήρηση των έργων από τον επισκέπτη.
Πέρα από τις επιγραφές για τους πατριώτες Γλέζο και Σάντο που το 1941 κατέβασαν τη γερμανική σημαία από την Ακρόπολη, και τις επιγραφές για τις αναστυλώσεις, δεν υπάρχει τίποτε που να αναφέρεται στην ιστορική υπόσταση των σπουδαίων αυτών έργων της αρχαιότητας.
Απεναντίας, όμως, υπήρχαν αρκετοί ξεναγοί που δεν είναι γνωστό κατά πόσο ήταν διαπιστευμένοι ή όχι, επαγγελματίες ή ερασιτέχνες, επιτήδειοι ή μη.
«85€ το γκρουπάκι για τους αλλοδαπούς, στους Έλληνες κάνουμε καλύτερη τιμή».
Και εύλογα διερωτάται κανείς τι είναι εκείνο που εξηγούν οι ξεναγοί και δεν θα μπορούσαν οι επισκέπτες να το διαβάσουν στις επιγραφές.
Ξεναγοί όλων των ηλικιών: σπιρτόζες νεαρές δεσποινίδες, κυρίες με γαλλική παιδεία, παππούδες me spasta egglezika παρουσίαζαν ότι έχουν μελετήσει ή ότι τους έχει διδάξει η εμπειρία ετών στο.. κουρμπέτι.
Όλο αυτό το σκηνικό έμοιαζε με άτυπη συνομωσία μεταξύ τους. Όσοι δεν ανήκαν σε οργανωμένα γκρουπ «ψάρευαν πελάτες» και έδιναν την αίσθηση ενός οργανωμένου, αδιαπέραστου καρτέλ που τους εξασφαλίζει ένα αρκετά ενισχυμένο μεροκάματο ως υποαπασχόληση κάτι μεσημέρια του Σαββατοκύριακου πλάι σε εντυπωσιακά σκαλισμένα μάρμαρα που βαρέθηκαν να τα περιγράφουν…

Μπράβο Μαριέττα

Δεν μπορεί να βρει εύκολα κανείς λόγια για να περιγράψει τη δύναμη ψυχής της πρώην Υπουργού παιδείας κ. Γιαννάκου. Σήμερα έκανε την πρώτη δημόσια εμφάνισή της στο 10ετές μνημόσυνο του Κ. Καραμανλή.
Με ιδιαίτερη θέρμη δήλωσε ότι η ζωή για εκείνη συνεχίζεται, κάνει ένα νέο ξεκίνημα και παραμένει ενεργή πολιτικά.
Της χρωστάμε ένα μεγάλο ευχαριστώ για το μάθημα ζωής και το κουράγιο που δίνει σε όλους μας από την πρώτη στιγμή της ασθένειάς της.

Τον έκανε..μάγκα η Αστυνομία!

Απίστευτο: Η αστυνομία έκανε μάγκα τον δράστη της Σίνδου


Για πλημμέλημα κατηγορούνται οι δύο αστυνομικοί από τους οποίους ξέφυγε ο δράστης της «τραγωδίας της Σίνδου».
Αυτό που πρέπει στα σοβαρά να αναλογιστούμε είναι ότι η βλακεία δεν έχει ποινικοποιηθεί ακόμη και έτσι είναι δύσκολο να αξιολογήσει κανείς την ποινή που πραγματικά θα τους άξιζε.
Ωστόσο, η ερασιτεχνική δράση της αστυνομίας και στο συγκεκριμένο περιστατικό, η έλλειψη στοιχειώδους οργάνωσης και η παντελής απουσία εκπαίδευσης οδήγησαν στην απώλεια μιας ζωής.
Κατηγορούνται για πλημμέλημα μάλλον γιατί άκρως πλημμελής ήταν η δράση τους.
Ο λόγος που δεν έβαλαν χειροπέδες στον δράστη είναι γιατί ήταν «γνωστή φυσιογνωμία» όπως δήλωσαν στο αυτόφωρο. Από τα άγραφα! Τον συλλαμβάνανε λέει μπορεί και δέκα φορές την ημέρα! Γίνανε εν ολίγοις φιλαράκια και δεν θεώρησαν σκόπιμο να τον ακινητοποιήσουν με κάποιο τρόπο. Κι όπως καταλαβαίνουμε του είχαν και εμπιστοσύνη!!
Έτσι λοιπόν, είτε οφείλεται το έγκλημα στην ολιγωρία, τους κακούς χειρισμούς και την αναποτελεσματικότητα της αστυνομικής παρέμβασης, είτε, για να μην γενικεύουμε, στην αβελτηρία, την ηλιθιότητα και την αδικαιολόγητα υπέρμετρη αυτοπεποίθηση δύο κάκιστων επαγγελματιών, το αποτέλεσμα ένα και το αυτό:
Μια ανθρώπινη ζωή χάθηκε και οι υπεύθυνοι αναζητούνται.
Και στις δύο περιπτώσεις οι άνθρωποι αυτοί, όπως και πολύ όμοιοί τους αστυνομικοί -δημόσιοι υπάλληλοι, πρέπει να τιμωρηθούν υποδειγματικά
Γιατί ή ανεκπαίδευτοι αποδεικνύονται -και είναι καιρός να καθαρίσει το σώμα από δαύτους-, ή παντελώς ανόητοι, άρα άχρηστοι σε περιπτώσεις που απαιτούν λεπτούς χειρισμούς και όχι μόνο.
Θα πρέπει να γίνει συνείδηση στους αρμόδιους ότι σε όλες τις θέσεις δημοσίου δεν ισχύουν ίδιοι κανόνες και ότι όλες δεν περιλαμβάνουν τον ίδιο βαθμό ευθύνης και επικινδυνότητας.
Δεν μπορεί λοιπόν να μπαίνει οποιοσδήποτε στην αστυνομία νομίζοντας ότι έχει λύσει το εργασιακό του πρόβλημα από άποψη μονιμότητας, και δεν είναι δυνατό να συνεχίσουν οι σχολές να επανδρώνουν το σώμα με αστυνομικούς πλημμελώς εκπαιδευμένους.
Το θέμα της δημόσιας ασφάλειας είναι όπως αποδεικνύεται στην πράξη μείζονος σημασίας σήμερα πιο πολύ από ποτέ.
Αφού η εκάστοτε κυβέρνηση στη χώρα μας δεν μπορεί να πατάξει ή να περιορίσει έστω την εγκληματικότητα, - ίσως γιατί το θεωρεί μικρότερης σημασίας ζήτημα- αλλά απεναντίας την ενισχύει με μια σειρά από μέτρα που καλλιεργούν κοινωνικές ανισότητες, που οδηγούν σταδιακά περισσότερους νέους στην ανεργία και την απόγνωση, που προσφέρουν.. αφειδώς μισθούς και συντάξεις της πείνας, που αδιαφορούν για την κακή ενσωμάτωση των αλλοδαπών στους κόλπους της ελληνικής κοινωνίας, που δεν λαμβάνουν υπόψη ότι ο πολίτης φοβάται ανά πάσα ώρα για τη ζωή του, τουλάχιστον ας μεριμνήσουν η αστυνομία να κάνει καλά το έργο της.
Δεν υπάρχουν περιθώρια σε κάποιες θέσεις ευθύνης για ρουσφέτια και πολιτικές.. υποχρεώσεις.
Ένας συνάνθρωπός μας πήγε στη δουλειά του και δεν γύρισε ποτέ γιατί η αστυνομία δεν ήταν σε θέση να τον προτατεύσει. Αλήθεια, που πρέπει να ζητήσουν ευθύνες οι δικοί του; Τι πρέπει να κάνει κανείς σε αυτή τη χώρα για να αντιληφθούν αυτοί που πρέπει το μέγεθος κάποιων προβλημάτων;

Μια διαφορά..

Δύο είναι οι ομάδες που έχουν τη δυνατότητα εξ επαγγέλματος να ασκήσουν επιρροή στην κοινή γνώμη: Οι πολιτικοί και οι δημοσιογράφοι.
Οι πρώτοι δεν εκπλήσσονται με τίποτε από όσα συμβαίνουν γύρω τους, παραμένουν ψύχραιμοι και ατάραχοι ότι και να ακούσουν, μπορούν και να το δικαιολογήσουν άμα λάχει, ενώ οι δεύτεροι ζουν σε ένα διαρκές καθεστώς έκπληξης, ταραχής και διαρκούς αγωνίας για τα τεκταινόμενα..